G'day again from Down Under!

Het is alweer donderdag 20 januari 2011. Over precies een week zijn we weer thuis, na een maand genieten in dit fantastische land Australie! Vanmorgen waren we vroeg wakker, om 05:30 uur al. Maarja, we gingen natuurlijk ook erg vroeg slapen gisteravond, omdat het zo hard regende en we niet zijn gaan eten. Om 06:50 uur zijn we weer onderweg gegaan. Doordat het gisteren zo hard regende toen we aankwamen op de camping, hadden we niet eens gehoord en gezien dat naast de camping de Barron River stroomde. We hoorden het wassende water toen we vanmorgen wakker werden. Het leek wel op een waterval, maar toen we gingen kijken bleek het gewoon heel snel stromend water te zijn. Een brede rivier die flink uit zijn oevers was getreden. Heel veel bomen stonden in het water. We zijn onderweg gegaan, terug richting Innisfail. Dat was ongeveer 100 kilometer terug naar het zuiden vanaf Cairns en ruim twee uur rijden over de Bruce Highway. Onderweg bij de McDonalds gratis online gegaan om de foto's op de site te zetten en om een ontbijtje te nuttigen. Echter, het was niet te eten, dus het ontbijtje ging al snel de prullebak in. Iets te vroeg voor al dat vette voer dat ze ontbijt noemen! In Innisfail zijn we naar en Crocodile Park geweest. Het park had heel veel krokodillen en het waren ook erg grote krokodillen! De grootste was 5,1 meter lang en woog meer dan 500 kilo! De oudste was over 100 jaar oud. Sommigen werden gevoerd met een lekker kippetje en als ze dan mishapten hoorde je de bek dichtslaan met een hele harde klap. Ze hebben ontzettend veel bijtkracht, niet normaal. Dat was natuurlijk erg gaaf en spannend om te zien. Verder had het park ook nog kangoeroes die je weer met de hand kon voeren, 2 cassowaries die we natuurlijk niet in het wild te zien hebben gekregen en een aantal emoes en dingo's. We hebben er weer een slang om ons nek gehad, een constrictor. Dat is een wurgslang en deze is niet giftig. En wurgen kan dat beest goed, want het zat behoorlijk strak om mijn nek! Ook hebben we een zwarte kakatoe op onze schouder gehad en dat beest was zo tam als het maar zijn kan! Hij wilde maar wat graag gekrabbeld worden in zijn nek en zat maar te lachen. Verder hebben we een krokodil vastgehouden die al 2 jaar oud was. Ze zijn dan best al sterk op die leeftijd! Je moest het beest erg goed vasthouden, anders was je hem kwijt! Leuk park en we hebben genoten! Via het centrum van Innisfail, dat er erg gezellig en leuk uitzag en waar we bij de coffee club cappuccino hebben gedronken, zijn we onderweg gegaan richting de Atherton Tablelands, met al zijn mooie vergezichten, bergen en regenwouden. Deze Tablelands liggen landinwaards. We kwamen langs de Mamu Canopy Walkway. Dat is een wandeling van 2,5 kilometer naar een uitkijk toren die een geweldig mooi uitzicht geeft over de Tablelands. Het staat ook op de wereld erfgoedlijst. Maarrrrr, er zijn wandelaars en er zijn wandelaars. Wij zijn wandelaars. Het was ook veel te heet (lees: snikheet!) en je moest voor die wandeling ook nog eens 20 dollar per persoon betalen. Doei. Met gierende banden verder gereden, lekker in de camper met airco. We zijn een aantal schitterende watervallen gaan bekijken, waaronder de Mungalli Falls, de Ellinjaa Falls, de Zillie Falls en de Millaa Millaa Falls. Allemaal verschillend en allemaal erg gaaf. Bij de Ellinjaa Falls zagen we kleine schildpadjes in het water, zo schattig! We konden ook dichtbij de waterval komen, via rotsblokken. Het was trouwens wel een stukje lopen via een trap zigzaggend naar beneden. Die moesten we natuurlijk ook weer terug naar boven lopen. Hijg puf, en dat in die hitte! Want het was vandaag weer broeierig warm, in de 30 graden. Bij de Millaa Millaa Falls kon je zwemmen, maar dat hebben we niet gedaan. In de Atherton Tablelands kwamen we nog 3 kangoeroes in het wild tegen. Dat blijft toch het gaafst, als ze in vrijheid kunnen leven. Ze zijn wel erg schichtig en een foto maken van de kangoeroes in het wild blijft een uitdaging. Toen we klaar waren met alle watervallen, hebben we weer koers gezet voor Cairns. De weg liep door de bergen en de bergpaden waren erg spannend. Er kwam ook geen einde aan die weg en we zaten behoorlijk hoog, met van die fijne afgronden. De weg duurde en duurde maar..... De natuur was natuurlijk onwijs mooi, maar na al die haarspeldbochten en onoverzichtelijke bochten en hellingen en afdalingen, waren we het na een tijdje toch wel zat aan het worden. Ze waren ook aan het werk aan de weg en op een gegeven moment stond er zo'n vent met een stopbord, niet echt duidelijk voor ons, langs de weg met zijn walkitalki te tetteren. Wij reden gewoon door, maar een stukje verder werden we staande gehouden, want we hadden een stopbord genegeerd. Tsssss. Even een klaagzang aangehoord en we konden met een waarschuwing verder. Gutgut. Eindelijk was daar de Bruce Highway weer, godzijdank. Op zoek naar iets te eten. Want, om 17:00 uur zagen we scheel van de honger. We hadden gisteravond namelijk niet gegeten, vanmorgen de McDonalds maaltijd niet opgegeten, en de lunch zijn we gewoon vergeten.... We hadden dus al een behoorlijke tijd niets gegeten! Goed voor de lijn.....Hmmm. We kwamen langs een restaurant genaamd Sizzler. Geen idee wat het voor tent was, maar als er maar eten was! Bleek nog best een lekker restaurant te zijn! Vooraf bestellen en betalen en dan heb je nog helemaal niks op! Je kon voor 3,95 dollar extra refills krijgen. Je kan dan onbeperkt drinken! Burp! En we wilden alleen maar een spaghetti, maar de saladebuffet hoorde bij alle gerechten, dus die kwam er bij. Die salade was me daar een partij lekker, dat ik eigenlijk al vol zat en geen plekkie meer had voor de spaghetti. En wij maar wachten op de spaghetti. Iedereen om ons heen kreeg hun maaltijd, terwijl wij al veel langer wachtten. Bleek dat de spaghetti zelf moest worden opgeschept bij het buffet en dat ze dat niet brachten vanuit de keuken! Sjonge, zeg dat dan!!! Wij opgeschept, bleek veel van de sliertjes niet gaar. Huppekee, prullebak. De toetjes waren daarentegen weer zalig. Taart, ijs....mmmm. Daarna nog een cappuccino genomen en toen tonnetje rond naar buiten gewaggeld. Het was nog maar 10 minuten rijden naar de camping, waar we al eerder 3 nachten hadden gestaan. Daar hebben we gelijk voor de volgende 4 nachten gereserveerd. Dus tot maandag zijn we onder de pannen op deze camping, vlak bij het centrum van Cairns. Maandag moeten we de camper inleveren en dan hebben we nog 2 nachten in een hotel, in het centrum. Woensdag is het Australian Day (26 januari) en dan vertrekken we naar huis (SNIK), waar we donderdagmorgen (NL tijd) aankomen. Toen we vanavond aankwamen op de camping, begon het weer keihard te regenen, net als gisteren toen we aankwamen op de andere camping. De hele dag was het droog en half bewolkt en warm, maar zodra we een camping oprijden gaat het hozen! Gelukkig hebben we nu wel gegeten en hebben we op deze camping gratis internet (3 uur per dag) en hebben we bereik met de televisie! We kunnen dus vanavond in de camper weer lekker tv kijken en internetten. Dat was gisteravond wel anders. Nou mates, dit was het verhaal weer van vandaag.We lezen veel positieve reacties over onze blogs. We vinden het fijn dat jullie onze avonturen leuk vinden om te lezen. Lots of love vanuit een regenachtige tropical Cairns! xxx