Vancouver - en weer thuis
Lieve mensen,
We zijn weer thuis! Gisteren, vrijdag 27 september 2019, hebben we de auto volgetankt ingeleverd op het vliegveld en waren we een beetje aan de vroege kant. We hebben dus 5,5 uur moeten wachten op onze vlucht. Maar met een Starbucks een een lekker Aziatisch hapje zijn we de tijd goed doorgekomen. De vlucht ging om 16:40 uur de lucht in en 9 uur en 15 minuten later landden we weer op Schiphol. We zaten in het midden, heerlijk dicht bij allemaal krijsende kinderen, maar we slapen toch nooit tijdens de nachtvluchten, dus koptelefoon op en negeren maar. Vreselijk. Het zou verboden moeten worden. Maar goed, eenmaal geland naar de gate en door de douane. Er stond een behoorlijke lange rij bij de douane, dus dat duurde best lang. En ook bij de koffers ging het niet vlot door een storing. Maar uiteindelijk na ruim een uur na het landen stonden we buiten en wachtte Corina ons op om ons thuis te brengen. Wat een luxe! Vandaag om 13:00 uur stapten we ons huis weer binnen en zat onze mooie reis er toch echt op. Wat was het een prachtige reis, met een hele mooie route door schitterende natuur. Canada is geweldig! We hebben genoten en de twee weken zijn voorbij gevlogen. Bedankt voor het "meereizen" met ons en tot blogs weer!
Liefs van ons, Ger en Sylvia
Vernon - Vancouver
Lieve mensen,
Vandaag, donderdag 26 september 2019, waren de laatste 450 kilometers van deze vakantie. We hebben in totaal ruim 2800 kilometer gereden en een mooi rondje gemaakt door het westen van Canada. Vanmorgen op tijd opgestaan en om 07:30 uur zaten we al aan het ontbijt. Om 08:30 uur uitgecheckt in het hotel in Vernon en onderweg gegaan voor een lange rit naar onze eindbestemming, Vancouver. Bijna de hele rit heeft het geregend, daardoor zagen we de bergtoppen niet, want die hingen in de lage bewolking, wat op zich ook wel erg mooi was om te zien. De route was weer erg mooi, veel bergen, bomen, heuvels, rivieren, watervallen, vergezichten, je zou er toch haast aan gewend raken he? Maar we beseften ons iedere keer weer dat we dit soort uitzichten toch echt niet hebben in Nederland hoor, dus we hebben er de hele vakantie intens van genoten. Helaas geen wilde dieren meer gezien. Onderweg waren weinig interessante stopplaatsen, dus we zijn eigenlijk bijna rechtstreeks doorgereden naar Vancouver, op 2x de benen even strekken stops na. Toen we in Vancouver aankwamen, reden we langs het Hard Rock Casino, waar we in het begin van onze vakantie ook geweest zijn. We konden er natuurlijk niet zomaar voorbij scheuren, dus we zijn even naar binnen gegaan. Daar heb ik weer een gokje gewaagd, op de Willy Wonka machine. Die bracht mij gisteren ook geluk, en nu weer! Met wederom winst stonden we 1,5 uur later weer buiten en zijn we naar het hotel gereden. Het hotel, de Pacific Gateway, ligt op een paar kilometer van het vliegveld vandaan en is echt heel erg mooi. Een luxe 4 sterren kamer, met prachtig uitzicht op de landende vliegtuigen. We hebben om 16:15 uur ingecheckt en nadat we onze koffers op de kamer hadden gezet, zijn we gaan eten in het mooie restaurant op het water hier bij het hotel. Het eten was zalig, dus een mooiere afsluiting kunnen we niet hebben van deze schitterende reis. Aan alles komt een eind, zo ook aan deze vakantie. Morgen gaan we de auto inleveren, die ons erg goed is bevallen. De vlucht gaat om 16:25 uur Canadese tijd, dan is het in Nederland alweer 9 uur later dus. We gaan een nachtje overslaan morgennacht, want slapen in een vliegtuig lukt ons toch nooit. Zaterdag landen we rond 11:00 uur op Schiphol, als het goed is en zal lieve Corina ons weer komen ophalen. Laten we hopen dat het laatste stukje van deze reis ook voorspoedig verlopen zal. De laatste blog van deze vakantie zal weer vanuit Nederland zijn. Tot dan!
Liefs, Ger en Sylvia xxx
Vernon
Lieve mensen,
Vandaag, woensdag 25 september 2019, was de rustigste dag van onze vakantie. Er is niet zo heel veel te beleven hier in Vernon en we verblijven hier dus 2 nachten. We spraken een Canadese autoverkoper en die wist te vertellen dat Vernon the place to be is voor veel Canadezen, omdat het hier het woestijngebied van heel Canada is, waar het normaal rond deze tijd van het jaar dik 30 graden is en de omgeving bruin, ipv groen. Wij treffen het dus dat het niet zulk best weer is in West Canada deze periode. Alhoewel we het weer vandaag prima vonden, vanmorgen zonnig, vanmiddag bewolkt, droog en 18 graden. Dus ons hoor je niet klagen. Alhoewel, de stad Vernon is echt 3x niks hoor. Het is een vrij uitgestrekte grote plaats en het oogt een beetje armoedig, alsof het overal een industriegebied is. Veel laagbouw, geen gezellige hoofdstraat en er is gewoon echt weinig te beleven hier. We waren vanmorgen op zoek naar een gezellig restaurantje voor het ontbijt, daar zijn we gewoon niet in geslaagd en toen zijn we maar weer terug gereden naar het hotel en bij het hotel zit wel een leuk restaurant, daar hebben we uiteindelijk alsnog heerlijk kunnen ontbijten. We zijn vanmorgen nog naar een uitkijkpunt gereden waar je een mooi uitzicht zou moeten hebben op de 3 omliggende meren, maar dat viel best tegen. We zijn ook nog naar de top van Mount Silver Star gereden, een rit van ongeveer 25km omhoog, maar daar was het ontzettend koud en echt compleet uitgestorven. In het winterseizoen zal het er erg gezellig zijn, want er zijn pistes en veel restaurantjes en cafe's, maar nu was er niks aan. Dus ook daar waren we weer snel weg. Gelukkig was de rit naar de top toe en terug naar het dal een mooie route met fraaie uitzichten. Rond 12:00 uur waren we eigenlijk alweer klaar met deze stad. We zijn toen maar naar het casino gegaan, om er toch nog wat van te maken vandaag! En gewoon met winst weer naar buiten gestapt! Hatseflats! Om 13:15 uur waren we weer terug op onze kamer en ben ik even een paar uur op bed gaan liggen, vannacht weer bijna niet geslapen, dus ik was wel toe aan even he-le-maal niks! Ger heeft wat zitten lezen, die vermaakte zich wel. Om 17:00 uur zijn we bij het zelfde restaurant als gisteren gaan dineren, het Socialhouse. Daar heb ik weer een bowl besteld en Ger een heerlijke paste met schnitzel. Echt smikkelen weer hoor, wat een leuk en lekker restaurant is dat! Na het eten zijn we nog even gaan kwijlen bij een garage met allemaal mega pick-up trucks. En ze zijn echt niet duur hier. Die gigantische bakken zie je bij ons bijna niet rijden, ze passen niet eens in een parkeervak! We keken onze ogen in ieder geval uit. En toen was het alweer 18:30 uur, terug in de kamer en na het douchen weer verder met relaxen. Het is nu bijna 20:00 uur. Morgen een erg lange reisdag voor de boeg van zo'n 450 km, terug naar Vancouver, ons beginpunt en dus tevens eindpunt. Dan zit ons rondje met de klok mee door West Canada er helaas weer op. Hopelijk wordt het nog een mooie laatste reisdag! Jullie gaan het weer lezen.
Liefs, Ger en Sylvia xxx
Revelstoke - Vernon
Lieve mensen,
Het is alweer dinsdag 24 september 2019, nog maar een paar dagen en dan zit onze vakantie in Canada er weer op. We gaan vrijdag alweer naar huis...snik. De tijd vliegt! Vanmorgen zijn we redelijk op tijd opgestaan en na het douchen zijn we gaan ontbijten in het restaurant bij het prachtige hotel/chateau aan het water in Revelstoke. Het was tot nu toe wel het mooiste hotel van onze vakantie. Rond 09:00 uur hebben we uitgecheckt en zijn we naar het naastgelegen Three Valley Gap Ghosttown gelopen en omdat we in het chateau verbleven kregen we 50% korting op de entree. Dat scheelde toch weer 16 CAD! Ik ben gek op korting. We hadden eigenlijk geen idee wat we konden verwachting in dat Ghosttown, maar het was erg indrukwekkend te noemen. Heel erg groot opgezet, een leuk stadje nagebouwd van heel vroeger met allemaal hele oude spullen. Zelfs oude treinwagons, locomotieven, auto's, rijtuigen, gereedschappen, je kan het zo gek niet noemen! We hebben onze ogen uitgekeken en we waren ook nog eens de enigen die het museum bezochten op dat moment. Heerlijk die rust. En het was ook droog, wat wil een mens nog meer? Na bijna 1,5 uur rondwandelen, zijn we onderweg gegaan voor een ritje naar de top van Mount Revelstoke via de Meadows in the Sky Parkway. Dat was een zigzag weg van 25 km naar boven toe, en naarmate we hoger kwamen, begon het te regenen en dat werd steeds erger. We zaten best vrij hoog, en boven de wolken. De foto's van het meer bovenop de berg zijn best spooky te noemen, zo in de mist. Het regende en het was me daar een partij koud daarboven! We zijn er niet lang gebleven dus. Weinig tot geen dieren gezien onderweg, op een paar vogels na. We blijven hopen op nog een beer of zo. Je wordt ook op bijna alle wegen in Canada gewaarschuwd voor wild life op de weg, maar niks van dat alles. Rond 12:15 uur waren we weer terug beneden en na een bakkie bij Starbucks in het plaatsje Revelstoke vervolgden we onze weg weer naar het westen. En hoe verder west we kwamen, hoe beter het weer werd. De temperatuur steeg flink naar 21 graden en het werd behoorlijk zonnig, heerlijk! In Canada gebruiken ze ook Celcius, in plaats van Fahrenheit zoals in de USA. Ook gebruiken ze hier kilometers en meters in plaats van miles en feet. Wel zo handig hoor. Halverwege de rit vandaag naar onze eindbestemming Vernon, kwamen we langs Crazy Creek waar een mooie hangbrug is bij een spectaculaire waterval. Het was eventjes lopen, maar dat was het zeker waard. Prachtig uitzicht vanaf de brug op de waterval en er verscheen een mooie regenboog bij. Ook daar waren we de enige bezoekers. Wat een genot om even geen krijsende Chinezen en Japanners om je heen te hebben! Na onze wandeling zijn we verder gereden naar ons Village Green Hotel in Vernon. Een mooi hotel weer met een fijne kamer. Na even op het balkon in het zonnetje gezeten te hebben zijn we naar de overkant van het hotel gelopen naar een shoppingmall. Daar hebben we heerlijk gegeten bij restaurant Socialhouse. Daarnaast zat een Starbucks en met een bakkie in onze handen zijn we weer terug gewandeld naar ons hotel. Wat was het me daar toch een heerlijk weertje ineens zeg. Op de weg terug zagen we op een parkeerplaats nog een stuk of 15 oldtimers geparkeerd staan. Dat is altijd leuk om even van dichtbij te bewonderen. De rest van de namiddag en avond rustig aan gedaan, gedoucht, nu deze blog aan het tikken en dan zo weer de oogjes sluiten. Het is tenslotte alweer 20:00 uur. We verblijven 2 nachten in dit hotel, dus morgen gaan we het weer rustig aan doen... Ger komt aardig in zijn vakantie ritme zegt ie, nou ik ben echt gesloopt! Dat wordt weer weken bijkomen en herstellen thuis. Maar wel met een heleboel mooie herinneringen in the pocket, dat pakt niemand ons meer af!
Liefs, Ger en Sylvia xxx
Canmore - Revelstoke
Lieve mensen,
Vandaag, maandag 23 september 2019, weer een mooie route gereden van ongeveer 300 km van Canmore naar ons volgende verblijf in Revelstoke. Het weer zat alleen niet zo mee vandaag, veel regen helaas, na 2 zonnige warme dagen. Vanmorgen om 08:00 uur opgestaan en na het douchen een klein ontbijtje op in het hotel, want dat zat bij de prijs inbegrepen. En ook vandaag was het ontbijt niet veel bijzonders, precies hetzelfde als gisteren, want het was tenslotte nog steeds in hetzelfde Windtower hotel. Rond 09:00 uur zijn we na het uitchecken weer onderweg gegaan. Eerst naar het plaatsje Banff gereden, dat 20 km richting het westen lag. Even door het centrum gereden en het zag er erg gezellig uit. Ook een typisch wintersportplaatsje. Bij Bow Falls ten zuiden van Banff even een stop gemaakt voor een paar mooie foto’s. Daarna wilden we voor de tweede keer naar Lake Louise rijden, dat lag toch op de route en dat meer is zo ontzettend mooi. Maar bij de afslag zagen we al borden dat de parkeerplaatsen alweer vol waren, net als afgelopen zaterdag. Het was pas 10:15 uur en nu was het er al weer overvol! Dan maar door rijden, we hadden het meer tenslotte al een keer mogen bewonderen. Het was natuurlijk wel jammer. Niet veel later gingen we de grens over en waren we weer terug in de provincie British Columbia. Vandaag hebben we er weer een uurtje tijd bijgekregen en is het tijdverschil met Nederland weer 9 uur vroeger. Eenmaal over de grens belanden we direct in Yoho National Park. Ook alweer zo’n mooi park! We zijn van de hoofdweg afgegaan en naar Emerald Lake gereden. We passeerden op de route nog een mooie stop, een Natural Bridge, een mooie rotspartij boven een waterval. Emerald Lake was weer echt een plaatje, het water was weer zo mooi groen en blauw van kleur en ook zo helder. De bomen en bergen op de achtergrond weerkaatsten mooi op het meer. Schitterend gezicht. We zijn daarna weer terug naar de hoofdweg gereden en na een tijdje rijden kwamen we bij het plaatsje Golden waar we heerlijk hebben geluncht in een Japans restaurant. We hadden ondertussen wel weer trek gekregen. Onze volgende stop was het Giant Ceders Boardwalk. Het was ondertussen flink harder gaan regenen, dus of deze wandeling nog wel door zou gaan was nog maar de vraag. Eenmaal bij de boardwalk aangekomen, hebben we het toch gewaagd en zijn een rondje door het bos gaan lopen, met prachtige hoge bomen. Deze bomen hielden de regen aardig tegen voor ons, dus we waren na afloop niet zo nat gelukkig. De wandeling over de boardwalk was prachtig en ook hier hebben we weer hele mooie foto’s gemaakt. Toen we weg wilden rijden kwamen we langs een tolpoortje en moest er toch nog betaald worden voor het Revelstoke National Park, waar we kennelijk nu weer in beland waren. Toch weer 16 CAD. Maar de ticket is wel geldig tot morgenmiddag 16:00 uur, dus we kunnen morgen nog de hele dag genieten van dit park. En toen was het tijd om naar ons hotel te rijden, 19 km buiten het plaatsje Revelstoke, aan het Three Valley Lake, waar we om 15:15 uur aankwamen. Ons hotel heet de Three Valley Lake Chateau, een kasteel aan het water dus! Onze kamer is prachtig, met uitzicht op het meer, en ook het hotel oogt gracieus. We hebben alleen geen WIFI op de kamer, dus dat is een beetje jammer. We hebben even een drankje genuttigd in het restaurant. Ook zo wat. We wilden alleen een drankje nemen, want we zaten nog vol van de lunch. Maar nu is de wet hier in Canada dat je in een restaurant iets moet eten, en daarbij dan een biertje kan drinken, want anders kun je geen bier bestellen. Dus we hebben er maar een klein soepje bij besteld. We kwamen niet meer bij van het lachen. Rare regel zeg! Het is nu alweer bijna 18:00 uur, net gedoucht en tijd voor een heerlijk gemaakt bakkie van Ger en daarna hopelijk lekker slapen in ons kasteel.
Liefs van ons, Ger en Sylvia xxx
Canmore - Calgary - Canmore
Lieve mensen,
Vandaag, zondag 22 september 2019, hebben we het rustig aan gedaan. De hele lange, vermoeiende, maar indrukwekkende dag van gisteren heeft er bij mij toch aardig ingehakt. En misschien ook wel de hele reis tot nu toe, alle indrukken, spannende avonturen, lange reisdagen, jetlag, weinig slaap... Pas op de plaats nu even dus. Vanmorgen pas om 09:00 uur opgestaan en gedoucht. Het ontbijt zat bij het hotel inbegrepen, maar dat was niet echt heel bijzonder. Om 10:00 uur zijn we onderweg gegaan naar de stad Calgary, een uur rijden van Canmore en het meest oosterlijk deel van onze vakantie. Het weer was zonnig vandaag en best warm, heerlijk dus! De rit naar Calgary was niet zo spectaculair, het landschap werd steeds vlakker, de bergen verdwenen en uiteindelijk was het uitzicht zo vlak dat het net Nederland leek. We kwamen rond 11:15 uur aan in het centrum van Calgary en hebben onze auto langs de weg in het centrum geparkeerd. Op zondag was dat volgens ons gratis, dus we hoopten maar dat we het goed begrepen hadden, want bekeuringen hier in Canada zijn niet mals! Calgary heeft veel hoge gebouwen, de een nog mooier dan de ander. De zon scheen er ook prachtig op, dus weer veel prachtige foto's gemaakt. Dit keer niet van hoge bergen, maar van hoge gebouwen. Olympic Plaza was erg mooi, ook in Calgary waren ooit de Olympische Winterspelen en wel in 1988. Aangezien het zondag was vandaag, was het ook redelijk rustig in het centrum, dus dat was erg fijn. Wat ons opviel was dat er ook in deze stad weer veel zwervers waren, net als in Vancouver, en eigenlijk in elke grote stad. Bij de Starbucks een bakkie gedronken en toen wilden we even in de hoge toren van Calgary, de Calgary Tower, voor een prachtig uitzicht over de stad en omstreken. Maar helaas, de toren was al een maand gesloten, wegens problemen met de liften. Dat was balen zeg! We vinden uitkijktorens altijd heel erg leuk, het geeft je een goede indruk van een stad en hoe groot deze is. We zijn toen nog even door de winkelstraat gelopen, Stephen Avenue, met allemaal restaurantjes en winkels. Daarna weer terug naar de auto gelopen en na 2 uurtjes slenteren door deze stad zijn we weer terug gereden naar Canmore. Maar eerst nog even heel erg goedkoop kunnen tanken in Calgary, een liter voor nog geen 1 CAD! Rond 14:45 uur kwamen we weer aan in Canmore en zijn we in de Mainstreet nog wat gaan eten. Dat was een late lunch, of vroeg diner, geen idee eigenlijk. Maar we wilden op tijd terug naar het hotel om te gaan liggen, want ik was er wel even klaar mee... Morgen gaan we weer richting het westen, terug in de richting van Vancouver. We gaan morgen ook weer terug naar de provincie British Columbia en we laten de provincie Alberta achter ons. De klok gaat weer een uur achteruit en we krijgen er dus weer een uur bij morgen! Het is nu bijna 19:00 uur, tijd om te gaan slapen dus!
Liefs, Ger en Sylvia xxx
Jasper - Jasper NP - Icefields Parkway - Banff NP - Canmore
Lieve mensen,
Vandaag, zaterdag 21 september 2019, was een dag om nooit meer te vergeten. Ik kom superlatieven te kort! Ik kon vanmorgen niet wachten om op te staan en onderweg te gaan, want er stond een hele drukke, maar ontzettend prachtige dag te wachten van ongeveer 350 km. Dus om 06:30 uur opgestaan, gedoucht en om 07:00 uur stonden we al te trappelen (nou ja, 1 van ons toch zeker, de andere was nog niet echt helemaal wakker...) bij het restaurant van het hotel voor het ontbijt. De deur ging gelukkig precies voor onze neus open. We hebben bacon en eggs met toast gegeten en om 07:30 uur gingen we dan eindelijk onderweg, precies op het moment dat de zon op kwam. En wat was het nog koud zeg! Eerst even getankt, dat geeft toch wat meer rust. We reden vandaag weer richting het zuiden, het noordelijkste deel van onze reis was het plaatsje Jasper en dat lieten we nu dus achter ons. We zaten al snel op de allermooiste route van heel Canada, de Icefields Parkway, die door Jasper NP en door Banff NP loopt. Wat je onderweg ziet is gewoon om sprakeloos van te worden. De mooiste bergtoppen, hoge rotsformaties, rivierbeddingen, meren, watervallen, bossen, heuvels, vergezichten, gletsjers, te veel om op te noemen! En vandaag hadden we heel veel geluk met het weer, ook nog eens! Zonovergoten en een heerlijke temperatuur 's middags! Vlak voorbij het tolpoortje van Jasper NP zagen we direct al een aantal rendieren, dus dat beloofde een route vol wilde dieren te worden. Niet echt. Onze eerste stop was bij Athabasca Falls, een prachtige waterval, zo ook de waterval van onze volgende stop, Sunwapta Falls. Dat gebulder van dat water dat naar beneden valt blijft indrukwekkend. Je oren gaan er gewoon van tuuten! Onze volgende stop rond 10:00 uur was de Athabasca Gletsjer, en bij het Discovery Center hebben we tickets geboekt om met een mega truck de gletsjer tong op te rijden. Op de gletsjer mochten we uitstappen en hadden we een half uur de tijd voor foto's en om te genieten van het feit dat je op een grote gletsjer staat. Waanzinnig! Wat een avontuur was dat, echt een must om te doen hoor. Na 1,5 uur waren we weer terug in het Discovery Center en gingen we met de volgende tourbus mee naar de Gletsjer Skywalk, wat bij de ticket zat inbegrepen. Het was een 6 minuten ritje naar de Skywalk en het was een boog met een glasbodem boven een 300 meter afgrond waar je overheen kon lopen. Heel spannend om te doen natuurlijk, als dat glas maar niet breekt! Het uitzicht was wederom waanzinnig mooi, en we hebben weer een heleboel foto's gemaakt. Om 13:30 uur waren we weer terug bij het Center en hebben we een kleine lunch genomen, voordat we om 14:00 uur weer onderweg gingen, verder richting het zuiden. Het werd daar in dat Discovery Center ook echt veel te druk, niet te doen gewoon. We verlieten Jasper NP en kwamen gelijk daarna Banff NP binnen. Even prachtig en adembenemend hoor! Bij Waterfowl Lake zijn we even gestopt, en het bleek een flink stukje wandelen naar het meer toe, en toen weer terug, omhoog en dat op zo'n 1700 meter hoogte. Buiten adem kwamen we weer terug bij de auto. De hele route over de Icefields Parkway was op vrij grote hoogte, af en aan reden we berg op en weer berg af, maar we bleven behoorlijk hoog zitten. En toen was het daar...! Het moment waar ik naar uit keek! We zagen langs de weg ineens veel auto's stilstaan en op een heuvel stonden veel mensen te kijken en foto's te maken. Dus wij werden nieuwsgierig, wat was daar te zien!? Het moest wel een dier zijn, maar welke!? Het bleek een GRIZZLYBEER te zijn!!!! Hij was lekker aan het keutelen, op zoek naar eten, aan het graven, beetje schijten, om zich heen aan het kijken en weer graven en eten. Eindelijk was daar dan de grizzlybeer die ik zo graag in het wild wilde zien! Nou, we konden naar huis, de grizzly hebben we gezien. Hahahaha Een tijdje staan kijken naar de beer, die al die mensen totaal negeerde. En toen weer verder, onderweg naar weer een ander mooi meer, Bow Lake. Een kleine wandeling bracht ons bij een prachtig meer, maar ja, wij vinden alle meren hier prachtig, zo helder blauw en met besneeuwde bergen op de achtergrond. Het mooiste meer moest toen nog komen! Lake Louise! Dat was de laatste stop voor vandaag voor ons, voordat we richting ons hotel zouden gaan. Het was ondertussen al 16:30 uur en toen we bij Lake Louise aankwamen, bleken alle parkeerplaatsen vol te zijn! We werden gewoon met een rondje in de file weer teruggestuurd naar waar we vandaan kwamen. Ja maar dat gaat zomaar niet! Dus wij weer terug rond en weer aansluiten in de file, er zal toch wel ergens een parkeerplaatsje vrij komen? En ja hoor, beetje zeuren bij de verkeersregelaar dat we vrije plekken hadden gezien en we mochten door met onze auto. Gelijk een mooi parkeerplekje gevonden en hatseflats, op naar het mooiste meer van Canada! Of de wereld??? Smaken verschillen. Na weer een kleine wandeling kwamen we aan bij het meer, zoals velen met ons. Wat een drukte. BAH! En het was eigenlijk ook wel te begrijpen, die drukte, want echt waar het is een waanzinnig mooi groot blauw meer met mooie bergen op de achtergrond. Adembenemend. Zoals alles deze dag. We zijn er zelfs even bij gaan zitten en hebben heerlijk in de warme zon genoten van het uitzicht. Toen moesten we toch echt weer terug naar de auto, want we hadden nog een uurtje rijden te gaan tot ons hotel in het plaatsje Canmore. Daar kwamen we om 18:30 uur aan en we zijn eerst op zoek gegaan naar een restaurant, want we hadden toch een trek! Een heerlijke steak gegeten in de hoofdstraat van Canmore en daarna zijn we dan eindelijk naar ons hotel gereden en daar kwamen we om 19:30 uur aan. Het kamertje is klein, maar prima in orde en we blijven hier 2 nachtjes. In totaal zijn we vandaag 12 uur onderweg geweest, we zijn echt gesloopt weer. Maar wat een dag! Eentje om nooit meer te vergeten dus. Tijd om alles nog eens achter onze oogleden te gaan bekijken, want het is nu alweer bijna 21:00 uur! Welterusten.
Liefs van ons, Ger en Sylvia xxx
Blue River - Jasper
Lieve mensen,
Vandaag, vrijdag 20 september 2019, zijn we vroeg op pad gegaan, want geen tijd te verliezen om al het moois in Jasper National Park te gaan zien! Om 06:30 uur dus al opgestaan, gedoucht, koffers ingepakt, ontbeten en om 07:45 uur off we went! Het was zwaar bewolkt weer en de temperatuur niet al te koud, maar onderweg kregen we toch wat regenbuitjes over ons heen. De route was heel rustig, lange mooie wegen met fraaie uitzichten op heuvels, bergen, bossen en we reden de hele route langs een rivier, altijd prachtig. We hebben zelfs bijna 2 uur lang 100 km per uur op de cruisecontrol kunnen rijden, zo rustig was het. Ineens zagen we een dier over de weg rennen, ik heb mijn camera altijd in de aanslag en ik maakte dus maar heel snel wat foto's. Gelukkig stond het dier op de foto en het bleek een Canadese Lynx te zijn!!! Echt zoooo gaaf! Die stond niet bepaald in het rijtje van wilde dieren die we zouden kunnen tegenkomen, wat een geluk hadden wij!!!! Echt hoor, dieren in het wild zien is het gaafste wat er is. Rond 10:00 uur kwamen we aan bij de grens met de provincie Alberta en ging de klok een uur vooruit. Wel jammer dat we op zo'n mooie en drukke dag een uurtje moeten inleveren! Het was dus ineens al 11:00 uur. In Alberta reden we al snel het Jasper National Park in en daar moesten we wel voor betalen, bijna 20 CAD per dag. We zijn eerst naar Maligne Canyon gereden waar een restaurant was waar we wat hebben gedronken. We wilden een stukje gaan wandelen langs de Maligne River, met snel stromend water en watervalletjes en 6 bruggetjes, maar het begon weer hard te regenen, dus al vrij snel zaten we gewoon weer in de auto. Toen maar op weg naar Medicine Lake, een heel mooi groot meer langs de route naar ons uiteindelijke doel, Maligne Lake. Tijdens deze route van ongeveer 50 km reden we door fantastische natuur met vergezichten op hele hoge en puntige bergen, we keken onze ogen uit. Wat zijn de Canadese Rocky Mountains toch schitterend! Onderweg hebben we ook een aantal elanden van heel dichtbij gezien. Een moeder met jong en een mannetje met een prachtig groot gewei dat de weg over stak. Bij Maligne Lake was het ineens ontiegelijk druk. Bijna geen plek om te parkeren en het restaurant zat bomvol. Bah! Dit was kennelijk echt de place to be! De weg loopt hier dood en iedereen eindigt bij dit meer, en hier bij dit meer kun je een prachtige boottocht van 1,5 uur maken en die vaart dan naar Spirit Island, een must om te zien! Men zegt dat het een van de mooiste foto plekken van Canada is. Nou, wij kunnen er niet over mee praten, want er was pas weer plek op de boot om 14:45 uur en daar moesten we dus ruim 1,5 uur op gaan zitten wachten. Het was ook nog eens ontiegelijk prijzig. En het regende. Dus daar werden we allemaal niet vrolijk van. Trouwens, als je iets wilt doen hier in Canada, zoals een excursie, boottochtje, gondel, een toren in, een NP bezoeken, etc, dan is dat echt abnormaal duur. Bijna alles is gewoon normaal van prijs, behalve dat dus. Tja, je komt niet naar Canada om niks te gaan doen natuurlijk he... Maar goed, na een soepje en een broodje en wat foto's van het prachtige Maligne Lake zijn we toch maar weer terug gereden, via de zelfde weg, richting Jasper, waar we onze overnachting hebben. Op de terugweg begon het weer op te klaren, er kwam steeds meer ruimte voor de zon en alles zag er toch ineens heel anders uit, met zon! Nog adembenemender!!! Na heel veel foto's gemaakt te hebben en 2 van de 6 bruggen op de foto gezet te hebben van onze verregende 1e stop, zijn we nog even in het centrum van Jasper gestopt. Een beetje aan sightseeing gedaan, bij het station vol bewondering gekeken naar passerende goederentreinen waar geen einde aan kwam, zo lang zijn die. De hoofdstraat van Jasper is heel erg gezellig, een hele brede straat en allemaal restaurantjes, cafés en winkeltjes. Een paar t-shirtjes gekocht als souvenir van Jasper en daarna zijn we rond 16:00 uur doorgereden naar ons motel, wat verderop in de zelfde hoofdstraat. Ons motel is de Maligne Lodge, we hebben een beetje een oubollige kamer, maar wel heel ruim met prima bedden weer. De bedden hier in Canada zijn echt geweldig. Hele dikke matrassen, supergroot en het ligt zalig! Wat ook fijn is, is het internet in Canada. Dat werkt bijna overal waar we komen, in hotels, motels, restaurants, cafe's, etc. Gewoon top dus! En ook top is dat je hier het water uit de kraan kan drinken. Het is alleen niet altijd weg te tremmen, want vaak smaakt het ontzettend naar chloor. Maar je wordt er dus niet ziek van als je kraanwater drinkt. En wat ons ook opvalt hier in Canada is, dat de mensen zo relaxt zijn. Zo fanatiek als ze zijn in de USA, bijvoorbeeld als je een toren of attractie in wilt, dat je eerst al je spullen op een lopende band moet leggen voor controle, riem af, alles uit je zakken halen, etc, maar hier in Canada kan je gewoon met je rugtas zonder gezeik een toren in. Heerlijk toch? En zo zijn er nog veel meer voorbeelden te bedenken, die Canadezen zeiken tenminste niet en ze vinden alles wel prima. Chill! Ok, ik dwaal af geloof ik. We hebben even een uurtje gerelaxt op onze kamer in het motel en daarna zijn we met de auto naar een heerlijk restaurantje, Montana's BBQ & bar, gereden op de hoofdstraat, waar we hebben genoten van het eten en van het uitzicht op de Mount Edith Cavell van ruim 3300 meter hoog. Om 18:45 uur waren we weer terug op onze kamer, hebben we gedoucht en is het bijna tijd om onze ogen weer te sluiten. Morgen gaan we namelijk weer vroeg op pad, want dan gaan we een van de mooiste routes van Canada rijden, de Icefields Parkway, met heel veel mooie stops. Dat belooft weer wat! Jullie gaan het lezen!
Liefs, Ger en Sylvia xxx