G'day mates!

Vandaag zijn we een dagje gaan varen door de Whitsunday's. We werden vanmorgen om 07:30 uur opgehaald door een oudere man in een busje, genaamd John. Hij woont al 50 jaar in Australie, maar is van oorsprong een Nederlander. Een erg grappige en leuke vent waar we erg om hebben moeten lachen onderweg naar de boot. Het was maar een kort ritje en onderweg heeft John nog een aantal andere mensen opgepikt. Er bleken voor vandaag heel veel annuleringen te zijn, door de overstromingen. Een heleboel mensen hebben het niet gered om op tijd te zijn voor deze boottrip en zitten waarschijnlijk nog ergens vast. We waren nu maar met 29 man in plaats van de normale 60 man. Dat hield wel in dat we flink veel ruimte hadden op de boot! Om 08:20 uur zijn we gaan varen. We hadden deze dag 3 stops. De eerste was de snorkel stop. We moesten allemaal een stinger-suit aan, oftewel een wetsuit tegen de kwallen. Wat een ellendig klef pak was dat zeg! Van top tot teen was je ingepakt, want stel je voor dat je een kwal tegenkomt. Dat schijnt onwijs pijnlijk te zijn. Je hebt dan allemaal rode striemen over je lichaam en als je pech hebt moet je nog naar het ziekenhuis daardoor ook! Het is nu eenmaal kwallen tijd, dus huppekee, we hebben ons in dat vreselijke pak gehesen. Bij een mooi stuk koraal mochten we het water in en we hebben een uurtje heerlijk gesnorkeld. De mooiste vissen gezien met felle kleuren. Normaal zie je die in een dierentuin, maar nu zwemmen ze allemaal onder je. Echt fantastisch! Hele kleine, hele grote, de bizarste vissen. Ook mooi koraal gezien. Niet meer zo heel erg gekleurd als 20 jaar terug en zoals je het op tv ziet. Het koraal gaat langzaam dood. Het wordt streeds grijzer van kleur. Erg zonde hoor. Het levende koraal is heel fel van kleur en schitterend om te zien. Ze wapperen mee met de stroming en je ziet dat er leven in zit. Als er een vis een gatje passeert van een stuk koraal, sluit het koraal zich ineens. Je kijkt je ogen uit onderwater hoor. Na een uurtje snorkelen vertrok de boot weer. En natuurlijk geen kwal gezien! Snel dat kleffe pak uit! Om nooit meer aan te doen zeg! Onderweg naar de volgende stop kregen we een lunch geserveerd. Je kon je eigen broodje gezond maken met allemaal lekkere hapjes. De tweede stop was het Whitehaven Beach, een Whitsunday Island National Park. Het is een 6 kilometer lang strand. Het zand is er zo ontzettend fijn, dat het voor mensen die het niet gevoeld en gezien hebben niet te geloven is. Het zand is spierwit en zo fijn, alsof het poedersuiker is. Het piept ook gewoon als je er overheen loopt. Heel apart en heel gaaf. Het voelde heerlijk zacht aan, aan onze poezelige voetjes. We hebben wat zand in een flesje gedaan als souvenir. Zulk fijn zand vind je nergens meer! Het weegt ook heel zwaar. Niet zo handig voor in de koffer....hmmm. We hebben een uurtje op het strand gelegen. Er was verder niet zoveel op het strand, geen beschutting, tentjes of enig teken van bedrijvigheid. Het was alleen maar strand. Gelukkig scheen de zon niet, want anders was het er niet uit te houden. Vandaag hadden we geluk dat het de hele dag bewolkt was, en natuurlijk heerlijk warm. Met de zon erbij, op het water, met het snorkelen, op het strand.....dat hadden wij echt niet overleefd. We hadden hele flessen vol met zonnecreme kunnen smeren, maar tegen de zon hier in Australie lijkt haast niks bestand. Het schijnt dat de ozonlaag hier in Queensland heel erg dun is, of zelfs weg. Huidkanker loop je hier dus zo op. Flink smeren dus! Na ons uurtje op het strand zijn we weer terug geklommen op de boot en naar onze derde stop gevaren. Dat was naar Hill Inlet. Daar zijn we een stukje gaan wandelen naar boven toe, voor een mooi uitzicht over de Great Barriere Rif, met al zijn eilandjes, witte stranden en blauwe zee. Echt onbeschrijfelijk mooi. Het is hier gewoon echt paradijs! Daarna weer teruggelopen naar het strand en weer op de boot gestapt. Toen hadden we alle drie de stops gehad en gingen we weer onderweg terug naar de haven van Airlie Beach. Het begon toen te regenen. Maar dat maakte niks meer uit, de dag op het rif zat er toch al op. Om 17:45 uur waren we weer terug bij de camping. Wat een fantastische dag was dit! En niet eens verbrand!!! We gaan zo lekker eten in het zelfde restaurant als gisteravond. Het blijkt inderdaad op loopafstand te liggen! Hahaha. Daar had Ger gisteren een Rib Eye steak en ik spaghetti. Vanavond wordt het denk ik andersom. Er ligt ook een kleine casino naast, gisteravond had ik er geen geluk. Misschien vanavond wel? Het voelt als een lucky day: 11-1-11 !!!! See ya mates! xxx

ps: Onze foto's willen hier op deze camping niet erg laden van de afgelopen drie dagen. More to come dus!

pps: Brisbane is nu aan de beurt voor wat betreft de overstromingen. Daar zijn wij ver vandaan. De wegen die wij vorige week bereden hebben staan daar nu allemaal blank.....

ppps: Weer geen miljonair met de Staatsloterij!!!