Lieve mensen,

Vandaag, donderdag 22 november 2018, vroeg opgestaan, want we hadden een lange reisdag voor de boeg en wilden ook nog iets zien van de stad Dunedin. We zijn om 07:40 uur onderweg gegaan. De dag begon druilerig en met motregen, dus dat begon al goed. Eerst langs het mooie treinstation van Dunedin gegaan, echt een prachtig gebouw. Het ging om 08:00 uur open, en we waren er om 07:50 uur. Daar hebben we natuurlijk niet op gewacht, de tijd drong! Maar we konden wel naar binnen gluren hoor. Door naar het enige kasteel van Nieuw-Zeeland, Larnach Castle. Daar kwamen we om 08:30 uur aan en we konden met early bird tickets naar binnen, dat scheelde toch weer, maar de entree bleef toch prijzig. Leuk om het kasteel van binnen te zien, niet spectaculair. Het lag ook hoog op de heuvel, en dus in de regenwolken. Het uitzicht was daardoor beperkt tot nihil. Een en al mist om ons heen. Dat was wel jammer. Het is wel een populair kasteel, hele busladingen toeristen werden er af gezet en rondgeleid. Via een mooie route weer teruggereden naar het centrum van Dunedin. Het begon steeds beter weer te worden en het werd zelfs droog! In het centrum onze auto geparkeerd vlakbij de Town Hall en een leuk restaurantje gevonden voor een heerlijk ontbijtje. Om 10:45 uur weer onderweg gegaan voor onze laatste stop in Dunedin, Baldwin Street. Dat is de steilste straat van de wereld en staat zelfs vermeld in het Guinness Book of Records. Het is 350 meter lang en heeft een helling van 36 graden. Flink steil dus! Ik ben als een hinde naar boven gelopen natuurlijk. Nou ja, hinde. Als een hijgend paard kwam ik eindelijk gutsend van het zweet boven aan. Dat doe ik niet nog een keer in ieder geval! Mooie foto’s gemaakt van alle huizen die in deze steile straat staan en het prachtige uitzicht. De zon begon door te breken en het werd ondertussen steeds warmer. Heerlijk! Eindelijk weer beter weer, na 4 dagen kou en sneeuw en wind en regen. Na een uurtje zijn we weer verder gegaan, Dunedin achter ons latend. Het is echt een leuke stad, met veel te zien en te doen. Ons volgende hotel in Lake Ohau was een flink eindje rijden, we gingen weer terug het binnenland in, maar de zon scheen en we hadden weer prachtige uitzichten over groen heuvels, bergen en sneeuwtoppen. Ook kwamen we weer langs vele mooie helderblauwe meren en 3 dammen. De eerst dam was al mooi, toen kwam er nog eentje een stuk verderop en dam nummer 3 was zelfs de grootste van Nieuw-Zeeland. Erg indrukwekkend! Wat we ook onderweg zagen waren bordercollies die schapen aan het drijven waren. Echte een grote kudde van wel 1000 schapen. Heel gaaf om te zien! Rond 16:15 uur kwamen we dan eindelijk aan in ons vrij afgelegen Lake Ohau Lodge. Onze kamer is karig, er staat een bed in en heeft een douche, geen wifi, maar het heeft wel het mooiste uitzicht ooit! We kijken namelijk uit om het mooie Lake Ohau met daarachter besneeuwde bergtoppen. Onbeschrijflijk mooi! Het diner en ontbijt zit bij dit hotel inbegrepen en om 19:00 uur konden we aanschuiven voor het diner. We moesten onze tafel wel delen met 2 andere mensen en dat was een homostel. Wat werd het gezellig joh, 1,5 uur lachen gieren brullen, leuke gasten die Tim en Jorge uit Las Vegas! We zullen ze nooit vergeten. Hopelijk is het vanavond en vannacht een keer niet bewolkt zodat ik eindelijk foto’s kan maken van de maan, de prachtige sterrenhemel en Melkweg. Jullie gaan het lezen! Tot blogs weer!

Liefs, Ger en Sylvia