Lieve familie en vrienden,

Vandaag, vrijdag 23 november 2018, een bewolkte maar gelukkig droge dag! Vannacht nog vaak naar de sterrenhemel gekeken om te kijken of we de Melkweg konden zien, maar helaas. Het was volle maan en die gaf zoveel licht dat daardoor de sterren bijna niet zichtbaar waren. Van de maan hebben we wel hele mooie foto’s kunnen nemen. Het licht van de maan weerkaatste in het meer wat hele fraaie foto’s opleverde, al zeggen we het zelf. Vanmorgen de wekker om 07:00 uur gezet, maar we waren natuurlijk alweer wakker voor de wekker. Ger heeft sowieso amper een oog dicht gedaan, want hij vond het bed echt veel te hard. Als je dan niet op tijd wentelt, dan sterven je ledematen een voor een af. Ik vond de kamer trouwens ook niet veel, dus we waren blij dat het tijd was om te vertrekken. Het ontbijt zat bij de prijs inbegrepen, dus we hebben nog even tot 08:00 uur gewacht om te kunnen ontbijten. Maar dat ging allemaal zo traag en op bestelling en het hele hotel moest tegelijk bediend worden, dus we hebben wat fruit en een toastje op en zijn met gierende banden onderweg gegaan. Het uitzicht vanuit de hotelkamer was adembenemend, verder niet voor herhaling vatbaar. Dus om 08:20 uur zaten we alweer in de auto, het zonnetje scheen een beetje en we genoten van het uitzicht over het Ohau meer en de besneeuwde bergtoppen. We kwamen al snel langs een zalmkwekerij waar je de zalmen gratis mocht voeren. Dat was lachen! Bij elk brokje spetterden de zalmen er wild op los, we werden flink nat gespetterd! Ze hadden kennelijk honger. Toen weer verder onderweg gegaan en kwamen we bij het volgende meer, Lake Pukaki was er een mooi uitzicht van Mount Cook, de hoogste berg van Nieuw-Zeeland. Vanwege de vele wolken was het zicht wel wat minder op de besneeuwde bergtoppen, maar het uitzicht over zo’n fel lichtblauw helder mooi groot meer is gewoon fantastisch! Na weer een stuk rijden kwamen we bij wederom een prachtig meer, Lake Tekapo, welke gewoon een nog mooier uitzicht bleek te hebben op de gigantische grote bergen in de verte. Het meer had ook een oud kerkje, precies bij het water wat een paar mooie foto’s opleverde. Er was wel net een buslading vol met Indonesiërs afgezet bij het kerkje, dus het viel niet mee om de kerk op de foto te krijgen zonder 40 Aziaten erop. Na deze stop zijn we weer verder gereden en om 12:00 uur kwamen we via een onverharde weg aan bij Christine, die we afgelopen zondag hadden ontmoet in Queenstown, en haar man Paul. Ze hebben een gigantisch grote boerderij en Christine had ons uitgenodigd om een kijkje te komen nemen. Dat leek ons wel wat dus hier waren we dan! Altijd leuk om van lokale mensen te horen hoe het hier in Nieuw-Zeeland allemaal in z’n werk gaat. Ze hebben daar op die boerderij ontzettend veel dieren, waaronder 5000 schapen, heel veel herten en koeien. Ook veel honden om de schapen de drijven, echt superleuk allemaal! Ik zei onderweg nog tegen Ger, ik hoop dat het vandaag niet toevallig lammetjes-staart-afknip-dag is ofzo. Dat leek me zo zielig! En ja hoor!!!! Deze paar dagen waren ze inderdaad alle starten aan het afknippen van die beestjes! Maar ik begrijp nu ook dat ze dat doen omdat anders de poep eraan blijft hangen en dan komen er vliegen op hun kont zitten, ontstaan er maden en die gaan lekker zitten knagen aan de bipsjes…. Dus dan maar knippen! We hoefden het in ieder geval niet te zien. We konden wel in de schaapscheerhutten kijken en we werden rondgereden over hun ontzettend grote oppervlakte grond. Zo ver als je kon kijken gewoon! Wat een rijkdom. En dat weten ze hier in Nieuw-Zeeland ook wel, dat ze veel geluk hebben om in zo’n mooi rijk land te wonen. Na 1,5 uur zijn we weer weggegaan na ze heel hartelijk bedankt te hebben en hopelijk houden we contact. Leuke lieve mensen. Toen moest er nog zo’n 3,5 uur gereden worden naar onze eindhalte van deze vakantie, Christchurch. We hebben er zo’n 3660 km opzitten deze reis! Christchurch is de een na grootste stad van Nieuw-Zeeland met 380.000 inwoners. Het heeft regelmatig te kampen met aardbevingen waardoor veel historische gebouwen in de afgelopen jaren zijn verwoest. En dat is ook duidelijk te zien! We kwamen om 17:15 uur aan in Christchurch en we zien veel gebouwen die worden afgebroken, zijn afgebroken, worden gestut, bouwputten, lege blokken waar panden stonden, grote hijskranen, leegstaande panden, etc. Christchurch heeft veel werk nog te verrichten, zeker na de laatste grote aardbeving van 13 november 2016. Dat was in Nederland toen groot nieuws. We zien duidelijk dat de stad er nog niet bovenop is gekomen. Wat een triest aanblikken. En toch, hetgeen gerenoveerd is, is echt prachtig allemaal. Nadat we hadden ingecheckt in het hotel, met een leuke en moderne kamer, zijn we een rondje gaan lopen. Het hotel ligt pal in het centrum, dus echt ideaal. We vonden een foodcourt en de keuze was al snel gemaakt, het werd weer Thais. Heerlijk gegeten en daarna weer teruggelopen naar ons hotel. We waren toch wel een beetje uitgeput hoor. Slechte nachten, allemaal nieuwe indrukken, lange dagen, veel reizen en onderweg zijn, het is natuurlijk allemaal waanzinnig mooi en leuk, maar erg vermoeiend. Daarom gaan we zo maar weer heerlijk onze oogjes sluiten en ons plan is om morgen uit te slapen en nog even genieten van Christchurch. Ons laatste dagje morgen in Nieuw-Zeeland… Tot blogszzzzzzzzzzzz

Liefs, Ger en Sylvia